Het interieur van de kerk is vrij eenvoudig. Slechts aan de zuidzijde van het koor en in de zuiderdwarsarm treft men een nissengeleiding aan. Deze bestaat uit enige met rondbogen overdekte velden, die een halve steen dieper dan het muurvlak liggen. In de zuidwand van het koor is de piscina-nis nog te zien. Deze nis werd door de priester gebruikt om het tijdens de mis gebruikte altaargerei schoon te maken.
In de overgang tussen koor en schip is een triomfboog. In de top van de boog is een ring aan een gesloten haak, waarvan vroeger een crucifix hing: het triomfkruis.
In de kerk van 's-Heer Abtskerke werd niet veel begraven. In het koor van de kerk zijn op de vloer nog vijf zerken zichtbaar. Deze zijn bij de restauratie op deze plaats bijeengebracht.
Bij de restauratie werden onder de dakvoet in het koor zogenaamde klankpotten aangetroffen. Dit zijn gebakken kruiken die met de opening naar de kerkruimte werden aangebracht. Er zijn tien potten gevonden. Zes ervan zijn ingemetseld op ongeveer 1 meter onder de muurplaat en 4 potten van verschillende maat en vorm zijn aangebracht aan de oostzijde van de triomfboog. Ze zijn direct onder de pleisterlaag aangebracht met de mond naar het interieur van het koor. Waarschijnlijk dienden deze om het gezongen en gesproken woord te versterken. Dankzij deze klankpotten is er een uitstekende akoestiek in het koor.
Het schild in het koor is afkomstig uit de in 1906 gesloopte kerk van Sinoutskerke.
Van het oude meubilair is alleen de preekstoel en het doopvont bewaard gebleven.
De preekstoel met klankbord en snij- en paneelwerk dateert uit de eerste helft van de 17e eeuw.
De preekstoel rust op een houten voet.
Kansel-Bijbel
Ook in onze kerk ligt op de preekstoel (kansel) een kansel-Bijbel. Deze bijbel ligt er alleen tijdens onze kerkdiensten. De kansel-Bijbel dateert uit 1864. In 2011 is de kansel-Bijbel uit de opbrengst van de rommelmarkt gerestaureerd. Tegelijkertijd is de statenbijbel uit 1756 gerestaureerd. In de brochure kerkbalans van 2012 kunt u lezen hoe het proces is verlopen.
Doopvont
De doopvont heeft een achtkantige kuip en rust op een stenen voet. De doopvont is ondanks de reformatie en omdat hij benut werd als steunkolom onder de kanselkuip bewaard gebleven, hij dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw.
Bij de restauratie van de kerk in de jaren zestig kreeg het doopvont weer zijn oorspronkelijke functie en een aparte plaats: rechts voor de ingang van het koor.